Δευτέρα 26 Ιουλίου 2010

ο δήμαρχος μας, ο Καλλικράτης και η τρόικα.

Όλοι λίγο - πολύ έχουμε πάρει χαμπάρι τα δυο επικρατέστερα πολιτικά σενάρια που ήδη κάνουν την τσάρκα τους στις γειτονιές και ξετυλίγουν τα επιχειρήματα για τις δημοτικές εκλογές του Νοεμβρίου.
Το πρώτο, μας καλεί να στηρίξουμε το ΠΑΣΟΚ στο δύσκολο αγώνα του για την έξοδο από την κρίση που μας έμπλεξαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις και τώρα με τον Καλλικράτη να βάλουμε τις βάσεις μια νέα αρχή.
Το δεύτερο μας καλεί σε ένα δημοψήφισμα κατά των μέτρων, κατά του ΔΝΤ, κατά της τρόικας κατά της κυβέρνησης κλπ.
Με εκνευρίζουν και τα δυο, γιατί δεν περιέχουν μέσα τους τα καθημερινά προβλήματα της γειτονιάς μου και πιο πολύ με εκνευρίζει το γεγονός, ότι για να βρω την σωστή απάντηση και στα δυο σενάρια, θα πρέπει να φάω πολλές ώρες, να παρατήσω εν μέρει την δουλειά μου, για να κάνω την δουλειά των "αντιπροσώπων" μου.
Έτσι, μου ήρθε μια χαρά η κωδικοποιημένη θέση του Ανδρέα Νεφελούδη, γραμμένη για λογαριασμό της Δημοκρατικής Αριστεράς, που βάζει τα πράγματα στη θέση τους, σε ικανοποιητικό βαθμό.
Μια γεύση των θέσεων πιο κάτω:

o Μια αυτοδιοίκηση αδρανής και απαθής για τις επιπτώσεις του μνημονίου ή μια αυτοδιοίκηση με ουσιαστικές προτάσεις για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων σε τοπικό επίπεδο;


o Μια αυτοδιοίκηση εξαρτημένη από την κεντρική διοίκηση, έρμαιο των επιχορηγήσεων και των πελατειακών ή κομματικών παζαριών ή μια αυτοδιοίκηση ανεξάρτητη με σαφώς καθορισμένους τοπικούς πόρους (χωρίς επιπλέον φορολογία) μέσω της αναθεώρησης του φορολογικού συστήματος και της αποκέντρωσης του;


o Μια αυτοδιοίκηση με ασαφείς όρους λειτουργίας και οργάνωσης όπου το πελατειακό σύστημα και η διαπλοκή θα κυριαρχούν ή μια αυτοδιοίκηση με σαφείς δεσμεύσεις για την εξυπηρέτηση του πολίτη και με καθορισμένους όρους για την ανάπτυξη των δραστηριοτήτων της;


o Μια αυτοδιοίκηση που το πελατειακό της προφίλ θα κρατά ως όμηρους χιλιάδες εργαζομένους στο χώρο της ή μια αυτοδιοίκηση με καθαρές και σαφείς εργασιακές σχέσεις, οργανογράμματα και κανόνες διαχείρισης;


o Μια αυτοδιοίκηση τέλος αναξιόπιστη και έρμαιο διαπλοκών και αδιαφανών διαδικασιών ή μια αυτοδιοίκηση κρυστάλλινη στην διαχείριση των οικονομικών της που θα αποτελεί το γυάλινο σπίτι του δημότη; Και τέλος


o Μια αυτοδιοίκηση συγκεντρωτική και φοβική σε κάθε συμμετοχική διαδικασία ή μια αυτοδιοίκηση που θα υπερβαίνει τον εαυτό της και θα ενισχύει την δημιουργία θεσμών άμεσης δημοκρατίας και συμμετοχής;


και για πιο επιμελείς, ολόκληρο το κείμενο εδώ

2 σχόλια:

  1. ΠΑΤΣΑΚΗΣ Τάκης

    Φίλε Μάνο, όλα τα δεύτερα προυποθέτουν και την ανάλογη πολιτική παιδεία απο τη μεριά των ήδη ενεργά συμμετασχόντων στην τ.α. αλλα και απο τους επίδοξους συννεχιστές του εν'λόγο πολιτικού κύκλου, (μην πω κυκλώματος και γίνω ...κακός)θεωρείς ότι υφύσταται κάτι τέτοιο ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Έτσι κι αλλιώς, τα δεύτερα είναι το ζητούμενο Τάκη.
    Με την ελπίδα ότι στο ποτήρι υπάρχουν σταγόνες άρα δεν είναι άδειο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή