Η παραίτηση του Δημήτρη Ευγενίου, πρώην Γ. Γραμματέα του Δήμου

Η παραίτηση του Δημήτρη Ευγενίου, δεν είναι τρέχουσα είδηση.
Υποβλήθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου, αποτελεί όμως ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον -και άγνωστο-  ντοκουμέντο της διαδρομής της δημοτικής αρχής.
Προσωπικά, μετά την συνένωση των δυο δήμων και την γνωριμία μου με το πολιτικό προσωπικό του Κερατσινίου, τον έχω τοποθετήσει στους ανθρώπους που εκτιμώ.
Και μια απλή παρατήρηση.
Η απαίτηση της παραίτησης του για να επιτευχθεί έφτασε σε σημείο λευκής απεργίας στελεχών της δημοτικής αρχής. Με πλήθος επιχειρημάτων, ότι παρεμπόδιζε το έργο τους (με το έργο αυτό θα ασχοληθεί ο ψηφοφόρος σε 20 μήνες).
Τελικά, η παραίτηση του δεν απέτρεψε σχεδόν δυο μήνες μετά, δυο προς το παρόν από αυτά τα στελέχη που συνυπέγραψαν την επιστολή προς τον δήμαρχο να διαπιστώσουν ότι δεν τους παρεμπόδιζε ο Ευγενίου, και να ανεξαρτητοποιηθούν προβάλλοντας παρόμοια επιχειρήματα για μη εκτέλεση του έργου τους και αλλοίωση του σκοπού της εκλογής τους.
Άβυσσος η συλλογική ψυχή της δημοτικής αρχής.

βρέχει φωτιά στη στράτα μου...

Μετά το προηγούμενο επεισοδιακό δημοτικό συμβούλιο κατά το οποίο  δήμαρχος και αντιδήμαρχος καταφέρθηκαν με ανόητες σεξιστικές εκφράσεις κατά της Μαρίας Μαράκου, στο σημερινό όπως φημολογούνταν από το μεσημέρι, είχαμε δυο ανεξαρτητοποιήσεις από την παράταξη της διοίκησης, η οποία είναι πια η μεγαλύτερη μειοψηφία στο δημοτικό συμβούλιο.
Του Κώστα Χρονόπουλου, ο οποίος με αφορμή την υπόθεση Μαράκου θέτει ζητήματα κακής διαχείρισης στην αντιμετώπιση προβλημάτων του δήμου, αλλά και κακής συμπεριφοράς του ίδιου του δημάρχου προς τους συνεργάτες του,
Και της Μαρίας Μαίλη, η οποία θεωρεί ότι η σεξιστική επίθεση εναντίον της Μαράκου την θίγει προσωπικά ως γυναίκα και αντιδήμαρχο που έχει συνυπογράψει την magna carta υπέρ των δικαιωμάτων των γυναικών και αποτελεί την σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι σε μια πορεία που η παράταξη δεν έδειξε τίποτα διαφορετικό από τις προηγούμενες, όπως είχε υποσχεθεί.
Οι δυο παραιτήσεις είχαν μοιραστεί πριν το συμβούλιο και τις αναρτώ για την ενημέρωση σας.

Υπήρξε και τρίτη παραίτηση.

Αυτή της Άννας Μαρίας Δασκαλάκη και ήρθε μετά την παρέμβαση του πρώην λογιστή της ΔΗΚΕΠΑ, Αντώνη Κυπραίου, ο οποίος αναφέρθηκε στις εντολές πληρωμής διαφόρων ατόμων ρουσφετολογικά απασχολούμενων στην επιχείρηση, εις βάρος των κανονικά εργαζομένων.
Συγκεκριμένα, επειδή όπως ανέφερε ό δήμαρχος σε κατάθεση του στον ανακριτή αφήνει να εννοηθεί ότι Κυπραίος ως λογιστής «μοίρασε» κατά το δοκούν 50.000 ευρώ από το ταμείο της επιχείρησης, εξήγησε (ο Κυπραίος) ότι τα χρήματα μοιράζονταν με εντολή και με κατάσταση που ερχόταν από το γραφείο δημάρχου.
Σε αυτό το μπάχαλο, που επιδεινώθηκε από τις εξηγήσεις τόσο του δημάρχου όσο και του προέδρου της ΔΗΚΕΠΑ, και αφού αποκαλύφθηκε ότι ακόμη και το πετρέλαιο που χαρίστηκε από επιχειρηματία για τις ανάγκες των γηπέδων και των χώρων πολιτισμού της επιχείρησης, πήγε στις εκκλησίες, και ότι έπαιρνε εντολές ακόμη και για την ενίσχυση ενός – δυο αθλητικών σωματείων εις βάρος όλων των άλλων, με κριτήρια δηλαδή καθαρά ρουσφετολογικά χωρίς ίχνος αξιολόγησης και αξιοκρατίας, και αφού επαναλήφτηκαν όλα τα γνωστά περί μαύρου χρήματος, πλαστών τιμολογίων, επιταγών μαϊμού, η Άννα-Μαρία μιλώντας για αδιαφάνεια, αναξιοκρατία, ανικανότητα της διοίκησης, δήλωσε ανεξάρτητη.
Αυτή τη στιγμή λοιπόν, η διοίκηση διαθέτει 18 συμβούλους έναντι 25 όταν ξεκίνησε την θητεία της, στους 41 που αποτελούν το σύνολο.

Θέλω να εκφράσω μερικές σκέψεις πάνω σ’ αυτό το θέμα, μια που διαβάζω ταυτόχρονα μιαν έντονη κριτική σε όσους δεν ανεξαρτητοποιούνται άρα έχουν  συνυπευθυνότητα στο χάλι του δήμου. Χωρίς ίχνος διάθεσης υπεράσπισης της διοίκησης, κάθε άλλο.
Στο δημαρχοκεντρικό σύστημα διοίκησης των δήμων, η διατήρηση, η επαύξηση, ή η μείωση του αριθμού της πλειοψηφίας, έχει να κάνει με την αξία, την αξιολόγηση την παραγωγή έργου από την διοίκηση.
Κάπου διάβασα ένα χαζό «έχασε την δεδηλωμένη» ο Τζανής.
Δεν υπάρχει δεδηλωμένη στους δήμους και ο Τζανής υπό κανονικές συνθήκες θα είναι δήμαρχος μέχρι τις επόμενες εκλογές.
Είτε ελέγχει είτε όχι το δημοτικό συμβούλιο, ακόμη κι αν μείνει μόνος του.
Οι συνέπειες θα βαρύνουν στην δυνατότητα λήψης αποφάσεων που θα μπορεί ή δεν θα μπορεί να πάρει το δημοτικό συμβούλιο, στο μπάχαλο που θα γίνεται στις υπηρεσίες.
Αλλά ο δήμαρχος θα είναι εκεί εκτός αν παραιτηθεί ή εκπέσει για κάποιο λόγο που περιγράφει αυστηρά ο Νόμος.
Η ύπαρξη πλειοψηφίας δεν εμπόδισε την διοίκηση να διαχειρίζεται με κακό έως άθλιο τρόπο τον δήμο και τις επιχειρήσεις του, με αδιαφάνεια, με αναξιοκρατία, με ρουσφετολογία.
Δεν θα οδηγηθεί σ΄ αυτά τώρα από την έλλειψη πλειοψηφίας.
Όσοι ανεξαρτητοποιούνται, δεν αποτελούν ομάδα κοινής πολιτικής γραμμής, κοινών αντιλήψεων, κοινών επιδιώξεων, ούτε καν κοινής λογικής. Δεν δικαιώνονται.
Το ίδιο και όσοι παραμένουν.
Οι  7 που μέχρι στιγμής έχουν ανεξαρτητοποιηθεί και οι 18 που μέχρι στιγμής δεν έχουν ανεξαρτητοποιηθεί, έχουν κάποιες οριζόντιες γραμμές που τους τέμνουν, και όχι κάθετες.
Με λίγα λόγια, τελείως διαφορετική έννοια και βαρύτητα έχει η ανεξαρτητοποίηση του Μανουσιάδη ή της Δασκαλάκη, από αυτήν του Τσούτσα ή του Χρονόπουλο.
Και τελείως διαφορετικά χαρακτηριστικά έχει η παραμονή του Μαρτάκη ή του Τρέχα, από αυτήν του Καψοκόλη ή της Δαδιώτη.
Με ακόμη πιο λίγα λόγια, ανεξάρτητοι ή εξαρτημένοι από τι;
Από ένα κόμμα; Ένα στόχο; Μια ιδέα; Ένα σκοπό; Ένα συμφέρον;
Όρος του συρμού είναι πια το «ανεξάρτητος»
Εγώ θα τους ήθελα όλους βαριά εξαρτημένους από μια καθαρή και έντιμη συνείδηση.
Αλλά δυστυχώς, δεν υπάρχει.
Για όλους.

 

Σημείωση:

Η παραίτηση της Αννα Μαρίας Δασκαλάκη δεν κυκλοφόρησε σε έντυπο, επειδή προφανώς προέκυψε κατά την διάρκεια της συνεδρίασης.

Παραιτήθηκε από την ΔΗΚΕΠΑ ο Τάσος Γκιόκας

 ολόκληρο το κείμενο της παραίτησης:


ΠΡΟΣ
ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΚΕΡΑΤΣΙΝΙΟΥ-ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑΣ

Κυρίες και Κύριοι Δημοτικοί Σύμβουλοι,
υποβάλλω την παραίτησή μου από αναπληρωματικό μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της ΔΗΚΕΠΑ, καθώς θεωρώ ότι η συμμετοχή μου σ'αυτό δεν έχει πλέον κανένα νόημα.

Εδώ και πολύ καιρό όχι μόνο δεν υπάρχει στοιχειώδης λειτουργία της επιχείρησης , αλλά όσοι μετέχουμε στο Δ.Σ. γινόμαστε μάρτυρες πρωτοφανών γεγονότων. Χρειάστηκε ελάχιστος χρόνος για να αποδειχθεί ότι οι ετερόκλητες δυνάμεις που συνεργάστηκαν ευκαιριακά, στερούνταν έστω ενός στοιχειώδους σχεδίου δράσης καθώς ο μόνος τους στόχος ήταν η προώθηση προσωπικών συμφερόντων. Αυτή η θέση ενισχύεται ακομα και απο παραιτηθέντα μέλη της δημοτικής αρχής, που ξεκάθαρα καταγγέλουν φαινόμενα κακοδιαχείρισης , αδιαφάνειας, έλλειψης συντονισμού, μπαχαλοποίησης της λειτουργίας του Δήμου. Η μεταρρύθμιση του ¨Καλλικράτη¨ και οι συνακόλουθες αλλαγές στις δομές του δήμου μας χρησιμοποιούνται συχνά ως δικαιολογία απο τους διοικούντες, προκειμένου να φτιασιδώσει την ανικανότητα , την έλλειψη σχεδίου και την ολοκληρωτική διάλυση της Δημοτικής Επιχείρησης, αλλα πείθουν πλέον ελάχιστα.

Άραγε φταίει ο ¨Καλλικράτης¨ για το γεγονός ότι σε διάστημα ενός περίπου χρόνου τοποθετήθηκαν τρεις Πρόεδροι στην Επιχείρηση;; Δεν είναι ανευθυνότητα να τοποθετείται Πρόεδρος για δύο μήνες, να παραιτείται, και στη συνέχεια να αναλαμβάνει άλλη Δημοτική Επιχείρηση;; Για ποιο λόγο άραγε έγινε αυτό;; Δεν είναι ανευθυνότητα να παραιτούνται μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου και να επανατοποθετούνται στο επόμενο χωρίς καμία εξήγηση;; Φταίει ο ¨Καλλικράτης¨ για το γεγονός ότι έχουν τοποθετηθεί ως μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου, σχεδόν το σύνολο των μελών της πλειοψηφούσας παράταξης;; Φταίει ο ¨Καλλικράτης¨ που το διετές Πρόγραμμα Δράσης της Επιχείρησης χρειάστηκε ένα χρόνο για να συνταχθεί και ,τελικά, υποβλήθηκε σε λάθος υπηρεσία προς έγκριση; Ποιος ευθύνεται που επί ένα χρόνο περίπου δεν είχε τοποθετηθεί το Προσωπικό της ενοποιημένης Επιχείρησης; Xρειάστηκε έκτακτο συμβούλιο κατα την διάρκεια του καλοκαιριού για να πραγματοποιηθεί η προβλεπόμενη από το Νόμο διαδικασία . Γνωρίζει, άραγε, το Δημοτικό Συμβούλιο ότι η Επιχείρηση περισσότερο από ένα εξάμηνο συνεδριάζει όχι σε τακτικά διαστήματα αλλά αν και όποτε το αποφασίσει ο Πρόεδρος ; Πάντα έκτακτα, για να αντιμετωπίζει σχεδόν πάντα , επείγοντα θέματα, με ενημέρωση για την ημερήσια διάταξη κατα την διάρκεια της Συνεδρίασης, όπου δεν υπάρχουν απομαγνητοφωνημένα πρακτικά, σε μια διαδικασία που ομοιάζει με καφενειακές συζητήσεις. Υποχρεωνόμαστε να παρακολουθούμε τα ατέλειωτα παραληρηματικά λογύδρια του Προέδρου , που απεγνωσμένα προσπαθεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα.

Η σοβαρότητα που αντιμετωπίζει την κατάσταση η Διοίκηση του Δήμου φαίνεται από την αντίληψή της να θεωρεί την Επιχείρηση κέντρο διερχομένων, που η παρουσία των περισσοτέρων μάλιστα σ'αυτή είναι ανύπαρκτη , αφού δεν εμφανίζονται ούτε στις συνεδριάσεις του Δ.Σ. Υπάρχουν στελέχη της Διοίκησης που είναι μέλη του Δ.Σ. και δεν έχουν παρευρεθεί ούτε μία φορά σε Διοικητικό Συμβούλιο... Εξ αυτού, επιζητείται η παρουσία των μελών της αντιπολίτευσης , για να υπάρξει η προβλεπόμενη απαρτία προκειμένου να παρθούν σοβαρές αποφάσεις. Πολλές φορές μάλιστα, ούτε λίγο ούτε πολύ, εκβιάζεται η συμμετοχή της Αντιπολίτευσης για να παρθούν οι αποφάσεις αυτές.

Αυταπατάται όποιος περιμένει απαντήσεις από γνωστούς πολιτικούς ακροβάτες . Ωστόσο εύλογα διερωτάται κανείς πώς ειναι δυνατόν άνθρωποι αυτοπροσδιοριζόμενοι ως προοδευτικοί να στρουθοκαμηλίζουν εκουσίως, σιωπώντας ενώπιον όλων αυτών των νοσηρών φαινομένων. Με τι μούτρα ζητούν την ψήφο των συμπολιτών μας ισχυριζόμενοι πως πολιτεύονται επειδή θέλουν να προσφέρουν στο κοινό καλό, ενώ αυτή την στιγμή σιωπούν όταν εκατοντάδες εργαζόμενοι έχουν φτάσει σε σημείο απόγνωσης εξαιτίας της ανικανότητας της δημοτικής αρχής να εκπληρώσει το πλεον στοιχειώδες καθήκον της. Να τους πληρώσει....

Δυστυχώς γι’αυτούς, είναι αδύνατον να δραπετεύσουν απτην πραγματικότητα και τα αμίληκτα ερωτήματα που αυτή τους θέτει. Ποιοι, άραγε, έχουν την ευθύνη για την κατασπατάληση των όποιων πόρων υπήρχαν στην Επιχείρηση; Πώς γίνεται να πληρώνονται ¨εθελοντές¨ και να μένουν απλήρωτοι εργαζόμενοι; Πόσα και ποια στελέχη από την πλειοψηφία πληρώθηκαν ¨το κάτιτις τους¨ με αποδείξεις δαπάνης μέχρι να τοποθετηθούν σε αμοιβόμενες θέσεις; Τί έργο προσέφεραν ; Πώς υπήρχαν χρήματα γ'αυτούς και δεν υπήρχαν για τους εργαζόμενους; Πώς γίνονται άραγε , οικονομικές πράξεις πέρα από το Δημόσιο Λογιστικό; Με δεδομένο ότι δεν υπήρχε Οικονομική Υπηρεσία για μεγάλο διάστημα , πώς γίνονταν εισπράξεις και πληρωμές , ενώ παράλληλα μένουν ακαταχώρητα πολύτιμα Οικονομικά Στοιχεία, τιμολόγια και άλλα?

Kαι ενώ δεν έχουν καταβληθεί οι ασφαλιστικές εισφορές, οι υποχρεώσεις προς την Εφορία, και άλλες ληξιπρόθεσμες οφειλές, η Διοίκηση της Επιχείρησης και ο Δήμαρχος με σαθρές και αυτοκαταρριπτόμενες δικαιολογίες δεν τολμούν να ομολογήσουν τη μοναδική προφανή αλήθεια: Η Δημοτική Επιχείρηση ΔΗΚΕΠΑ έχει καταρρεύσει στα δικά τους χέρια...

Η Δημοτική Αρχή αντί να δώσει απαντήσεις σ'όλα αυτά, σκιαμαχεί αναζητώντας αποδιοπομπαίους προκειμένου να ισορροπήσει τις σύμφυτες αντιφάσεις της. Προσπαθεί να πείσει τον εαυτό της και μετα να εξηγήσει στους πολίτες, πως το προεκλογικό όραμα της ¨υπογειοποίησης¨ της Λαμπράκη, μετεξελίχθηκε σε μετεκλογική υπογειοποίηση των πληρωμών, που διενεργούνται πλέον μεσω περίεργων υπόγειων καναλιών που ακροβατούν στα όρια της νομιμότητας. Προσπαθεί να δικαιολογήσει πως η προεκλογική καταγγελία των καθεστωτικών δυνάμεων μετατράπηκε σε μετεκλογική αποδοχή των πλέον καθεστωτικών πρακτικών και ύφους διοικησης: ρουσφέτια σε ημετέρους, αλαζονία, υποβάθμιση των θεσμών, συγκεντρωτισμός. Προσπαθεί να εξηγήσει πως τα παχιά προεκλογικά λόγια και οι ανέξοδες υποσχέσεις, μετατράπηκαν σε αδυναμία εκπλήρωσης ακόμα και των πλέον αυτονόητων καθηκόντων της οποιασδήποτε διοίκησης οπως π.χ. της έγκαιρης καταβολής της μισθοδοσίας των εργαζομένων.

Την κοινωνία της πόλης πολύ λίγο ενδιαφέρουν οι διαφωνίες μεταξύ των μελών την Δημοτικής Παράταξης, που άλλωστε καμία σχέση δεν έχουν με πολιτικοιδεολογικές διαφωνίες ή έστω αντιθέσεις για το (ανύπαρκτο) Δημοτικό Έργο. Η δημοτική αρχή θα έπρεπε να γνωρίζει οτι ¨μπορείς να κοροιδεύεις λίγους για πολύ, πολλούς για λίγο αλλα δεν μπορείς να κοροιδεύεις πολλούς για πολύ¨. Ήρθε λοιπόν η ώρα για την Βαβέλ των ετερόκλητων δυνάμεων που κατάφερε να επικρατήσει εκλογικά να κοιταχτεί με γενναιότητα στον καθρέφτη. Να αντικρύσει την εξόφθαλμα πενιχρή αποτελεσματικότητά της και να απολογηθεί με ειλικρίνεια στην κοινωνία της πόλης μας για την εμφανή ανικανότητά της.

Κερατσίνι, 4-10-2012

Γκιόκας Γ. Αναστάσιος

Μαρία Γιαννακάκη: Ερώτηση σχετικά με την ΔΗΚΕΠΑ του Δήμου Κερατσίνου-Δραπετσώνας

ΕΡΩΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ κ. ΥΠΟΥΡΓΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ

ΘΕΜΑ: «Αναποτελεσματική διοίκηση στη ΔΗΚΕΠΑ Κερατσινίου – Δραπετσώνας με ολέθριες συνέπειες για την αθλητική και πολιτιστική δραστηριότητα  της περιοχής»

Η πολιτιστική και αθλητική δραστηριότητα του δήμου Κερατσινίου – Δραπετσώνας με άμεσους αποδέκτες περί τους 7.000 άμεσους ωφελουμένους, έχε πληγεί ανεπανόρθωτα λόγω της αναποτελεσματικής διοίκησης της Δημοτικής Κοινωφελούς Επιχείρησης Πολιτισμού – Αθλητισμού Δήμου Κερατσινίου – Δραπετσώνας.

Για τους κατοίκους της περιοχής οι πολιτιστικές και αθλητικές δραστηριότητες που παρέχονταν αδιάλειπτα από το Δήμο περί τις 3 δεκαετίες, αποτελούσαν κοινωνικό κεκτημένο και ουσιαστική διέξοδο. Η ραγδαία αυτή υποβάθμιση της ποιότητας της ζωής στην περιοχή σε συνδυασμό με τις αποκαλυπτικές δηλώσεις μελών του Διοικητικού Συμβουλίου που ακολούθησαν τις παραιτήσεις τους, τις αναφορές των εργαζομένων προς το Σώμα Επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης, αλλά και τα δημοσιεύματα στον τύπο που αφορούν στην υπόθεση της Επιχείρησης, καθιστούν αδήριτη την ανάγκη άμεσης εξεύρεσης λύσης με απώτερο σκοπό την αποκατάσταση της λειτουργίας της και την απόδοση ευθυνών, εφόσον το περιεχόμενο των δηλώσεων και των αναφορών αποδειχθεί αληθές.
Το δε ανθρώπινο δυναμικό της Επιχείρησης, στο οποίο συγκαταλέγονται άτομα με ειδικές ανάγκες, ταλανίζεται, καθώς για ένα χρονικό διάστημα που ξεπερνά τους δέκα μήνες δεν καταβάλλονται οι αποδοχές τους. Ενδεικτικό της τραγικής τους κατάστασης είναι το γεγονός ότι έχουν επιχειρηθεί δύο απόπειρες αυτοκτονίας από εργαζόμενους και έχει καταγραφεί σημαντική επιδείνωση της υγείας ορισμένων από αυτούς, οι οποίοι μάλιστα ανήκουν σε κοινωνικά ευπαθείς ομάδες.
Τέλος, υπάρχουν σοβαρές υπόνοιες για κακοδιαχείριση και αδιαφάνεια. Ενδεικτικά αναφέρουμε τη μη συστηματική ανάρτηση αποφάσεων της Επιχείρησης στο Διαύγεια κατά το τελευταίο έτος.

Βάσει των ανωτέρω,
ΕΡΩΤΑΤΑΙ Ο κ. ΥΠΟΥΡΓΟΣ:
 
1.Προτίθεται να προβεί στην διενέργεια έρευνας αναφορικά με τις καταγγελίες που αφορούν τoν τρόπο λειτουργίας της Επιχείρησης καθώς και στις απαραίτητες ενέργειες για την αποκατάσταση της εύρυθμης λειτουργίας της;
2.Σε ποιες ενέργειες προτίθεται να προβεί ώστε να διασφαλισθεί η παροχή υπηρεσιών πολιτισμού και αθλητισμού προς τους δημότες και κατοίκους της περιοχής και να εξασφαλισθεί η αποπληρωμή των εργαζομένων;

Η Ερωτώσα Βουλευτής
Μαρία Γιαννακάκη

Εμμονές…

Άλλη μια συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου με θέμα την ΔΗΚΕΠΑ πέρασε στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας.
Μετά από μια ατέλειωτη ενημέρωση για το πώς θα περισσέψουν περίπου 20-30.000 ευρω να μοιραστούν στους εργαζόμενους*, η συζήτηση πέρασε και στο τι μέλλει γενέσθαι.
       *Υπάρχει ένα ένταλμα 140.000 ευρω, το οποίο για να εισπραχθεί από τον δήμο πρέπει α) να προσκομιστεί φορολογική ενημερότητα με την παρακράτηση περίπου 70.000 ευρώ και β) να προσκομιστεί ασφαλιστική ενημερότητα με την παρακράτηση περίπου 40-50.000 ευρω. Υπόλοιπο προς διανομή περίπου 20-30.000.
Εδώ, η επιχειρηματολογία της διοίκησης δεν ήταν καθόλου απολογητική, αλλά εξόχως επιθετική "για όσους επιβουλεύονται τις θέσεις εργασίας των απλήρωτων εργαζομένων", με την μέθοδο της μεταφοράς των θέσεων αυτών και των δράσεων της επιχείρησης στο δήμο.
Υπεραμύνθηκε του δικαιώματος των εργαζομένων να παραμείνουν στην ΔΗΚΕΠΑ, ανεξαρτήτως μισθοδοσίας, ανεξαρτήτως αν η ΔΗΚΕΠΑ, με τα σωρευμένα χρέη της κυρίως προς το δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία, χρειάζεται 300 με 400 χιλιάδες τον μήνα για να παραμένει ανοικτή χωρίς να προσφέρει το παραμικρό έργο προς τους πολίτες. Στις 401 χιλιάδες θα προσφέρει έργο χιλίων ευρω. Τόσο καλά.
Και επιμένει η διοίκηση ότι η μόνη μέθοδος να εργάζονται στις αναγκαίες δράσεις οι εργαζόμενοι, είναι η ΔΗΚΕΠΑ, καταγγέλλοντας μάλιστα ως ανεύθυνους και αερολογούντες όσους επιμένουν να μιλούν για λύση της επιχείρησης και μεταβίβαση των δράσεων και των εργαζομένων στο δήμο.
Η εμμονή αυτή είναι πια ύποπτη.
Οι δικαιολογίες ότι είναι ανέφικτο το σχέδιο, στηριζόμενες στην μια και μόνη «εξήγηση» ότι έτσι τους είπε κάποιος στον ΟΑΕΔ Κερατσινίου, είναι ύποπτη.
Σε αυτή την ιστορία, δεν υπάρχουν πια αθώοι.
Από τις αρχές του καλοκαιριού, όταν έπρεπε να κατατεθεί το σχέδιο για τις δράσεις της νέας περιόδου, ήταν ισχυρή η πιθανότητα να μην μπορεί η ΔΗΚΕΠΑ να τις εκτελέσει. Μια πιθανότητα που είχε επισημανθεί.
Σήμερα, τίποτα δεν κινείται.
Καμιά δράση δεν είναι σε λειτουργία, κι αν εγκριθεί κάποια, κατά πάσα πιθανότητα δεν θα μπορεί να ξεκινήσει.
Γιατί;
Γιατί η διοίκηση κινείται ανεύθυνα και ύποπτα.
Στο χτεσινό δημοτικό συμβούλιο, για άλλη μια φορά η διοίκηση ζήτησε «συγκεκριμένο σχέδιο» για την μεταφορά των δράσεων, λειτουργώντας με κλειστά τα αυτιά, στην επανάληψη εκ μέρους του Γιώργου Τσιρίδη του σχεδίου που είχαμε διατυπώσει από τον προηγούμενο Μάρτιο.
Με κλειστά αυτιά κοιτούσε και τον εκπρόσωπο των εργαζομένων που δήλωσε ότι θα φέρει το σχέδιο μεταφοράς στο δήμο.
Η ίδια η διοίκηση, αρνείται πεισματικά έστω και να θέσει ερώτημα στην νομική της υπηρεσία, στους υπηρεσιακούς παράγοντες του δήμου, να διερευνήσουν την πιθανότητα, έστω και για να βουλώσει τα στόματα των αντιδρώντων βρε αδερφέ!
Αυτή η συμπεριφορά είναι ύποπτη και θα επανέλθουμε σ’ αυτό.

ΥΓ.
Επειδή το θέμα του δημοτικού συμβουλίου ήταν η ενημέρωση για το σχέδιο δημιουργίας πίστας φόρμουλα 1 θα επανέλθω σε αυτό, γράφοντας μόνο μια παρατήρηση αυτή τη στιγμή.
Ένα παρεάκι κουβέντιασε χτες στην ενημέρωση.
Ένα παρεάκι με καλή διαδικασία, στο οποίο μετείχαν μερικοί δημοτικοί σύμβουλοι, ο δήμαρχος και ο κ. Παπαθεοδώρου, εισηγητής της ενημέρωσης εκ μέρους του ΔΙΕΛΠΙΣ ΑΕ.
Ελπίζω μετά τις επόμενες δημοτικές εκλογές, οι μισοί τουλάχιστον από τους σημερινούς δημοτικούς συμβούλους να πάνε σπίτια τους.

σήμερα η ενημέρωση στο Δ.Συμβούλιο για την φόρμουλα 1

 Με αφορμή την σημερινή ενημέρωση του δημοτικού συμβουλίου για την πρόταση δημιουργίας πίστας φόρμουλα 1 στην περιοχή της ανάπλασης της βιομηχανικής ζώνης Δραπετσώνας, η οποία επεκτείνεται και στην περιοχή του Κερατσινίου και στον ΟΛΠ, φρεσκάρουμε τις αναρτήσεις που έχουμε κάνει εδώ για το θέμα αυτό.
Για πρώτη φορά μαθαίνουμε και φέρνουμε στη δημοσιότητα το θέμα, με ένα δελτίο τύπου της τοπικής οργάνωσης της ΔΗΜΑΡ στις 30-6-2011, όπου επισημάνεται ότι από την μια αντιδρούμε στα σχέδια του ΟΛΠ για αποκλεισμό του παράλιου μετώπου της πόλης, και από την άλλη δεχόμαστε τον αποκλεισμό αυτόν, χάριν της δημιουργίας πίστας φόρμουλα 1.
Την επόμενη μέρα, 1-7- 11, αρχίζει ένα διάλογος πάνω στις θέσεις και την κριτική που άσκησε στην ανακοίνωση ο Γιώργος Τσιρίδης.
Λίγες μέρες μετά, εμφανίζεται ρεπορτάζ του διαδικτυακού i-live news, στις 13-7-2011.
Εκεί πληροφορούμαστε ότι την ίδια μέρα θα δινόταν μια συνέντευξη τύπου της ΔΙΕΛΠΙΣ, της τεχνικής εταιρείας που διαμόρφωνε τα σχέδια, στο σαλόνι του πλοίου ΚΝΩΣΣΟΣ, στο πάνελ της οποίας θα συμμετείχε και ο δήμαρχος μας Λουκάς Τζανής.
Με αφορμή αυτά, θέταμε πέντε πρώτα ερωτήματα, που πιθανόν κάποια να απαντηθούν απόψε, 15 μήνες μετά.
Τον Μάρτιο του 12 σε μια ανάρτηση της η Μαρία Καραφέρη επαναφέρει τα ερωτήματα των επιπτώσεων εις βάρος των συμφερόντων των πολιτών από την υλοποίηση του σχεδίου αυτού. Μείωση στο μισό του προβλεπόμενου πράσινου, αποκλεισμός από την πρόσβαση στην παραλία, περιβαλλοντικές επιπτώσεις κλπ.
Πέντε μήνες μετά, ο Παναγιώτης Καπουράνης στις 10 Αυγούστου 12 ασχολείται με τις οικονομικές αδυναμίες του εγχειρήματος, όπως εμφανίζονται στις πίστες άλλων χωρών. Και καταλήγει ότι μάλλον είναι ζημιογόνος η επένδυση και θα χρειάζεται συνεχώς είτε κρατικές επιχορηγήσεις, είτε διευκολύνσεις και φορολογικές απαλλαγές για να επιβιώσει.
Με το θέμα να φουντώνει επικοινωνιακά, δυο μέρες μετά, στις 12 Αυγούστου του 12, η Μαρία Καραφέρη αναφέρεται στην αντίθεση ονείρων-πραγματικοτήτων Από τι μια οι απλήρωτοι επι ένα χρόνο (και συνεχίζουν) εργαζόμενοι της δημοτικής επιχείρησης ΔΗΚΕΠΑ, και από την άλλη το μεγαλεπήβολο πρότζεκτ.
Φυγή στο μέλλον; Όχι.
Φυγή από την πραγματικότητα με μια  εντυπωσιακή επικοινωνιακά πρόταση, που ίσως λειτουργήσει αποχαυνωτικά.
Με το μπαράζ των δημοσιευμάτων να συνεχίζεται, με υπουργούς και υφυπουργούς να διεκδικούν μέρος της τηλε-εμφάνισης για το καλό του πολιτικού μέλλοντος τους, τελευταία ανάρτηση στις 6 Σεπτεμβρίου 12 με μια υπενθύμιση, ότι το όλο προτζεκτ πρέπει κάποτε να γίνει και επισήμως γνωστό στους δημότες, τους πρώτους ενδιαφερόμενους και θιγόμενους.
Σήμερα λοιπόν, είναι η μέρα των διευκρινήσεων.
Ο κ. Παπαθεοδώρου, ο αρχιτέκτονας που σχεδίασε το όλο πρότζεκτ θα το παρουσιάσει στο δημοτικό συμβούλιο και θα δώσει εξηγήσεις σε απορίες και ενστάσεις.
Έπρεπε να έχει γίνει από πέρυσι αυτό.
Αλλά ας δούμε τι θα προκύψει.

Η παράσταση που δεν είδα ---της Ελένης Κεχαγιόγλου*

11/10/2012
Εξωτερικό, νύχτα
Γκάζι, Αθήνα

ΣΚΗΝΗ 1
Στην Ιερά Οδό η κυκλοφορία έχει διακοπεί. Κόκκινη κορδέλα. Περιπολικό, κάθετα στο δρόμο. ΜΑΤ. Στο βάθος, φευγαλέα, ένα μαυροντυμένο τσούρμο μαζεμένο. Ξεχωρίζει η ελληνική σημαία.
ΣΚΗΝΗ 2
Παρκάρουμε, με τον Γιώργο και την Αθηνά. Στο βάθος, μια ομάδα μαυροντυμένοι ξυρισμένοι κατευθύνονται προς το μέρος μας, κοιταζόμαστε. Βγαίνοντας από το αυτοκίνητο, ένας πέφτει επάνω μου. Αποφεύγω να τον κοιτάξω.
ΣΚΗΝΗ 3
«Δεν μπορείτε να περάσετε. Η παράσταση δεν θα γίνει».
«Μα πώς το ξέρετε; Η Χρυσή Αυγή είναι εκεί. Σε εμάς συγκεκριμένα δεν επιτρέπετε να περάσουμε;»
Ένα χέρι με τραβάει. Μου δείχνει με το βλέμμα πίσω μας «τα παιδιά». «Μη λες “Χρυσή Αυγή”», λέει.
«Από εδώ δεν γίνεται να περάσετε, αν επιμένετε, πάτε από τα στενά».
ΣΚΗΝΗ 4
Περπατάμε στο στενό, κοιτώντας γύρω μας, ανήσυχοι. Συναντάμε κι άλλους «δικούς μας». Συνειδητοποιώ ότι πρώτη φορά τόσο έντονα νιώθω αυτό το «εμείς» και «αυτοί». Ή «εμείς» ή «αυτοί». Σε μια πόλη πολιορκημένη. Από αυτούς.
ΣΚΗΝΗ 5
Στη Λαΐδα προβάλλονται ταινίες του φετινού Φεστιβάλ Δράμας. Αλλά όλα τα βλέμματα είναι καρφωμένα προς το Χυτήριο. Δεκάδες αστυνομικοί, ματατζήδες, της ομάδας Δίας. Κλούβες στο δρόμο. Φρουρούν το θέατρο, στερώντας του τη δυνατότητα να λειτουργήσει. Και κρατούν σε απόσταση «εμάς» από «αυτούς». Παπάδες, κυρίες με μαντήλια, ξυρισμένα κεφάλια, κραυγές υστερικές. Το μυαλό μου δεν μπορεί να πιστέψει πως όλοι αυτοί δεν είναι ηθοποιοί, πως δεν παρακολουθώ ταινία. Πως ό,τι συμβαίνει συμβαίνει πράγματι.
ΣΚΗΝΗ 6
«Εσύ θες να πας να δεις το έργο; Τον Χριστό μας από τους πισωκώληδες τους Αλβανούς; Εσύ; Έχει έρθει η οργή του Θεού. Μας χτύπησε η οργή του Θεού για σας, τους προδότες, τον Χριστό μου. Γιατί αν είχαμε την εύνοια του Θεού, κανέναν δε θα είχαμε ανάγκη. Η Ελλάδα είναι πλούσια χώρα, την εύνοια του Θεού δεν έχει. Ζώα, ζώα — ε, ζώα. Σαν τα ζώα, ρε, να πηδιέστε».
Είναι περίπου 45 χρονών, μαυροφορεμένος, πλησιάζει απειλητικά μια γυναίκα: «Κι εσύ θες να δεις το αμαρτωλό έργο; Ζώο. Ζώο, μωρή. Ζώο!»
ΣΚΗΝΗ 7
«Για την παράσταση ήρθατε;»
«Ναι».
«Δεν ξέρουμε τώρα και σε ποιους να μιλάμε, ρε παιδιά. Δεν ξέρουμε ποιος είναι τι. Κοιταζόμαστε με καχυποψία».
Όντως κοιταζόμαστε με καχυποψία.
Ξαφνικά, μια ψηλή αδύνατη, με ενδιαφέρον πρόσωπο κοπέλα που κρατάει λουλούδια, φίλη μάλλον των ηθοποιών, που από την προφορά μοιάζει αλβανικής καταγωγής, δεν αντέχει και κάτι λέει σε έναν τύπο τριαντάρη ο οποίος της ψέλνει από απόσταση τον εξάψαλμο. Την πλησιάζει τρέχοντας εκείνος, την κλοτσάει, ανενόχλητος απομακρύνεται. Ουρλιάζει στους αστυνομικούς η κοπέλα, «επεισόδιο», δηλώνει ΜΑΤατζής δίπλα μας στο γουίκι-τόκι του, τον πλησιάζουν τον τριαντάρη εθνικιστή δυο-τρεις αστυνομικοί, τον πιάνουν, σηκώνει τα χέρια του εκείνος: «ΕΙΜΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΓΩ!» ουρλιάζει — κι έχει η κραυγή του τον σπαραγμό του μίσους.
Ο θεός να βάλει το χέρι του — αρκεί να μην είναι ο δικός του θεός.
Ευτυχώς, παραδίπλα, ο γνωστός Μητσάρας βάζει τα πράγματα στη θέση τους: «Συμμορίες, παντού συμμορίες».
ΣΚΗΝΗ 8
Καταφτάνουν, σε αλφαβητική σειρά, Νίκος Μπίστης, Ανδρέας Παπαδόπουλος, Μαρία Ρεπούση, Πέτρος Τατσόπουλος. Περίπου 40 άτομα κατευθυνόμαστε προς το θέατρο. Μπροστά στα κάγκελα της πόρτας, σαν πορτιέρης στην ιδιοκτησία του, ο στις εκλογές του Μαΐου εκλεγείς βουλευτής Φθιώτιδας της Χρυσής Αυγής, και νυν μετακλητός στη Βουλή, Απόστολος Γκλέτσος. Δίπλα του, νεαρός παπάς μιλάει στο κινητό, πιο κει ο Παναγιώταρος επιτηρεί, μαζί τους μια νεαρή όμορφη κοπέλα με φακιόλι, φοράει ένα φουστάνι μαύρο-γκρι, είναι σχεδόν τρέντι. Λίγο μετά, το μίσος στα μάτια της, όταν φώναζε «Αν θέλετε ελευθερία, να πάτε στην Αλβανία, αντίχρηστοι», με αγρίεψε. Πίσω από τα ΜΑΤ, που μας κοιτάζουν παρατεταγμένοι σε κλοιό γύρω μας, «αυτοί». Αυτοί που κατεβάζουν καντήλια εν ονόματι του θεού τους, του θεού της αγάπης. Αυτοί που θεωρούν τον θεό, θεό ρατσιστή, της αρείας μόνο φυλής. Αυτοί που απειλούν ότι θα το πληρώσουμε όλοι εμείς τα πουλημένα καθάρματα, γιατί μια μέρα θα μας καθίσουν στο σκαμνί. Αυτοί που «μας ξέρουν» και θα μάθουμε εμείς οι αλήτες του Ισλάμ. Αυτοί που ανάμεσα στα εδάφια της Αγίας Γραφής, στέλνουν κατάρες. Αυτοί που άδουν με φωνή που θέλει να σφάξει τον Εθνικό Ύμνο. Αυτοί που εξανίστανται με τον διοικητή: «Γιατί τους προστατεύεις, κύριε διοικητά, αυτούς που καταστρέφουν την πατρίδα; Γιατί τους καλύπτετε;» Και έχει έρθει ο κόσμος ανάποδα.
ΣΚΗΝΗ 9
Διαβουλεύσεις, τηλεφωνήματα, για να ανοίξει το θέατρο. ΜΑΤ, κανάλια μέσα κι έξω από την καγκελόπορτα του θεάτρου, δηλώσεις των βουλευτών, υστερικές φωνές, σκαιότατες βρισιές. Αυτοί, πάντα μπροστά στην πόρτα, να ορίζουν το τσιφλίκι τους: «Αν μπείτε, θα μπούμε κι εμείς». Και στους δικούς τους: «Παράσταση δεν θα γίνει, θα γίνει σφαγή». «Εγώ, ρε. Τον Χριστό σας, ρε. Εγώ, μα την Παναγία, με τα χέρια μου θα σας φάω», ξεχωρίζει πίσω από τα ΜΑΤ μια κραυγή. Όταν ήρθε η Ιωάννα Κούρτοβικ, μια μισαλλόδοξη φανατική την έβρισε: «Άντε, ρε Ρεπούση — ε, Ρεπούση!»
ΣΚΗΝΗ 10
Εισαγγελέας δεν ήρθε. Ούτε κλειδαράς· «αυτοί» είχαν σπάσει την κλειδαριά. Καθώς αποχωρούσαμε συντεταγμένοι, ηττημένοι, με τα ΜΑΤ τριγύρω μας να μας συνοδεύουν, στα μάτια μου είχα την εικόνα των ηθοποιών που κάποια στιγμή εμφανίστηκαν στην πόρτα, με το βλέμμα τους να είναι το βλέμμα που μάλλον έχουμε όταν ξυπνάμε από εφιάλτη αλλά ακόμη στον εφιάλτη βρισκόμαστε, και στα αυτιά μου τη σοκαρισμένη φωνή μιας κοπέλας που μιλούσε συντετριμμένη στο τηλέφωνο: «Ρε συ, ήρθα στο Χυτήριο να φέρω μια αφίσα, μπάτσοι παντού, πάω να περάσω, δεν κατάλαβα, με αρπάζει ένας τύπος, με χτύπησε, με χτύπησε, ρε σου λέω, πού πας μωρή πουτάνα; θέλεις να δεις τα αίσχη, δεν σου φτάνει που τα κάνεις; δεν ήξερα τι να του πω, ρε συ, συγγνώμη, με ξέρετε και με βρίζετε; του είπα, με ξέρετε και με χτυπάτε; εγώ σ’ το λέω, άμα γίνει καμιά στραβή, την έχω κάνει από Ελλάδα, δεν θα μείνω εδώ να το φάω αυτό, σ’ το λέω».
Η στραβή έχει γίνει. «Αυτοί» είναι στη Βουλή.
Και η παράσταση «Corpus Christi» δεν παίχτηκε απόψε.

*Η Ελένη Κεχαγιόγλου είναι φιλόλογος-επιμελήτρια εκδόσεων, μέλος της Δημοκρατικής Αριστεράς.

από το http://dimartblog.wordpress.com 

Οι ιδρυματικοί του ιδρύματος

 «…κωλόχαρτο δεν έχουμε, μήπως θέλετε γυαλόχαρτο;»

Αν δεν ήταν τραγικός, θα ήταν σίγουρα αστείος ο απλοϊκός τρόπος που αντιμετωπίζει το σύστημα του ΙΚΑ τις ανάγκες των ασθενών του, θυμίζοντας κάτι από βρετανικό χιούμορ (για να έχουμε και την ευρωπαϊκή διάσταση μας)
Στο ΙΚΑ Δραπετσώνας απευθύνθηκε ο εγγονός, για να κλείσει ένα ραντεβού με τον «κατ’ οίκον» γιατρό να δει την κατάκοιτη γιαγιά, η οποία έχει αρχίσει να παρουσιάζει τις πρώτες πληγές τις κατάκλισης.
Ακούστε χιούμορ του «κατ’ οίκον» παθολόγου.
«Όπως μου το περιγράφετε καταλαβαίνω καλά την περίπτωση. Χρειάζεται να την δει ένας χειρούργος για να σας δώσει και οδηγίες πως θα την φροντίζετε. Όχι εγώ.»
"Ευχαριστώ γιατρέ, επομένως να κλείσω ένα ραντεβού με τον χειρούργο."
«Δεν έχουμε κατ’ οίκον χειρούργο. Πρέπει να κλείσετε απ’ έξω»
(Να τον πληρώσετε δηλαδή.)
Αυτός ο τύπος, κι αυτό το σύστημα, σε κάποιες μέρες από σήμερα θα ζητήσει την συμπαράσταση μας στα δίκαια αιτήματα του. Να συνεχίσουν δηλαδή τα πάντα όπως είναι αυτή τη στιγμή με μόνη διαφορά να διοριστούν νέοι γιατροί, νέο νοσηλευτικό προσωπικό, νέοι διοικητικοί, νέες καθαρίστριες.
Να συνεχίσουν, η πλειοψηφία, να μεταφέρει πελάτες από τα καταστήματα του ΙΚΑ στα ιατρεία τους, να σου εξηγούν πως πρέπει να βρεις αποκλειστική για το οικείο πρόσωπο.
Παροχή πληροφοριών για να βρεις λύση στις υπηρεσίες που σου χρειάζονται.
11880.
Vresto.gr.
Αυτό είναι το ΙΚΑ.
Πως είπατε; Έχει βουλιάξει;
Τι μου λέτε;
Αδιανόητο!
Ώστε το βούλιαξαν οι άθλιοι και τώρα με την ιδιότητα του συνταξιούχου ζητάνε και τα ρέστα!
Κατάλαβα.

λίστα ζούγκλας

Δεν ξέρουμε τι ακριβώς επιδιώκει η «Ζούγκλα» του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου με την δημοσίευση μιας λίστας λίγων ελεγχομένων από το ΣΔΟΕ πολιτικών προσώπων, στην οποία υπάρχει και το όνομα του Αλέκου Χρυσού, πρώην δημάρχου Δραπετσώνας.
Το ΣΔΟΕ πάντως, αρνείται και επισήμως ότι υπάρχει τέτοια λίστα και ότι περιλαμβάνει το όνομα του Αλέκου Χρυσού
Εδώ που τα λέμε στα καθ’ ημάς, δυο εκπλήξεις κρύβει η λίστα «ζούγκλα».
Πρώτον ότι περιλαμβάνει το όνομα του Αλέκου Χρυσού και δεύτερον ότι δεν περιλαμβάνει άλλα ονόματα που θα περιμέναμε.

να σώσουμε τον δήμο μας

...στου λιμανιού την άκρη
τον έχτισε το δάκρυ
αυτών που μένουνε...

Είναι προφανές, ακριβώς στη μέση της θητείας της, η δημοτική αρχή υπό τον Λουκά Τζανή έχει επιδείξει μια απόλυτη ανικανότητα να διαχειριστεί τα δημοτικά θέματα, ενώ σε περιπτώσεις  όπως η διαχείριση της δημοτικής επιχείρησης ΔΗΚΕΠΑ (και ίσως όχι μόνον εκεί) η ανικανότητα είναι και ύποπτη.
Αυτή η διαπίστωση δεν αφορά μόνον τον δήμαρχο Λουκά Τζανή, αλλά και την στενή ομάδα διαχείρισης των δημοτικών θεμάτων, απλώς, ό δήμαρχος  προσωπικά έχει την μερίδα του λέοντος στην ευθύνη της αναποτελεσματικότητας.
Οι αντιδημοκρατικές μέθοδοι και η κακοδιαχείριση συνέτειναν στην διάλυση της δημοτικής ομάδας με κύρια συνέπεια την αδυναμία ακόμη και συνεδριάσεων των δημοτικών συμβουλίων. Η προσπάθεια με παράτυπες μεθόδους να περάσουν και ψηφιστούν θέματα στο δημοτικό συμβούλιο, ακόμη και με μια συμψηφιστική μέθοδο προερχόμενη από το παρελθόν (και σεις τα ίδια κάνατε) οδήγησαν στην παραίτηση ολόκληρου του προεδρείου (πρόεδρος, αντιπρόεδρος, γραμματέας) και απλώς επιβαρύνουν το ήδη βαρύ κλίμα που υπάρχει γύρω από την ψήφιση οποιαδήποτε απόφασης της διοίκησης.
Δεν υπάρχει καλλικρατικό προηγούμενο για να συγκρίνουμε την μέθοδο διοίκησης της σημερινής αρχής με παρελθούσες, όμως τηρουμένων των αναλογιών, εμείς από την Δραπετσώνα ήμασταν σίγουροι ότι δεν θα ζούσαμε ποτέ χειρότερη διοίκηση από αυτήν της εποχής Αραβιάδη -και την ζούμε- και πρέπει να θυμηθώ να ρωτήσω κανέναν φίλο Κερατσινιώτη να μου πει πια διοίκηση θα ήθελε να διαγράψει από το μνημονικό του και τώρα την ξαναζεί.
Ως εδώ, μπορεί να επιχαίρει ολόκληρη η αντιπολίτευση και να λυπάται ολόκληρη η συμπολίτευση.
Από εδώ όμως αρχίζουν τα δύσκολα.
Η διοίκηση Τζανή έχει 20 ακόμη περίπου μήνες μπροστά της για να ολοκληρώσει την θητεία της. Αυτή η θητεία θα ολοκληρωθεί όπως όλα δείχνουν, με ακόμη μεγαλύτερη βύθιση του δήμου σε ένα τέλμα χωρίς ίχνος οξυγόνου.
Μπορεί ο κάθε ενδιαφερόμενος που θέλει να γίνει δήμαρχος, να βεβαιώνεται μέρα την μέρα ότι δεν θα έχει αντίπαλο του τον Λουκά Τζανή, και να στρώνει την επικοινωνιακή του τακτική από τώρα, βγάζοντας(;) μια σοβαρή παράμετρο εκτός μάχης και προγραμματισμού.
Όμως ο δήμος είμαστε εμείς. Και οι πολίτες που ανήκουν στην συμπολίτευση και οι πολίτες που ανήκουν στην αντιπολίτευση, στο επίπεδο της καθημερινότητας έχουμε κοινά προβλήματα. Η συνεχιζόμενη κατάρρευση του δήμου, έχει σαν θύμα της το σύνολο. Εμάς.
Δεν μπαίνω σε ανόητες γενικεύσεις του είδους …όλοι μαζί να σώσουμε… κλπ
Δεν τα πιστεύω αυτά τα πράγματα, ο καθένας μας, και καλώς, έχει και μια διαφορετική λύση στο μυαλό του, και όποιος πείσει τελικά τους περισσότερους δημότες θα κληθεί να την εφαρμόσει.
Μερικά πράγματα όμως, είναι ίδια και δεδομένα για όλους.
Υπάρχουν κοινοί παρανομαστές, γιατί η δημοκρατία είναι ο κοινός παρανομαστής μας.
Αυτοί οι κοινοί παρανομαστές θα πρέπει να διευκρινιστούν και να διατηρηθούν εν ζωή, πάση θυσία.
Το δημοτικό συμβούλιο π.χ. πρέπει να λειτουργεί. Και όχι προς όφελος της διοίκησης ή της αντιπολίτευσης, ή της κάθε παράταξης.
Πλειοψηφία δεν υπάρχει σήμερα, επομένως είναι απαραίτητο να καταλάβει ο δήμαρχος, ότι δεν μπορεί να φέρνει ότι θέλει προς ψήφιση στο δημοτικό συμβούλιο.
Πρέπει και η αντιπολίτευση να καταλάβει ότι δεν μπορεί να καταψηφίζει οτιδήποτε, έχοντας στο μυαλό να μην εξυπηρετήσει την πλειοψηφία.
Άρα, τα θέματα του δημοτικού συμβουλίου, η ημερήσια διάταξη, πρέπει να συμφωνείται από κοινού. Να εισάγονται τα ζωτικά για την λειτουργία του δήμου θέματα, και να υπερψηφίζονται.
Στην πραγματικότητα χρειάζεται μια υπέρβαση από τις παρατάξεις και τους δημοτικούς συμβούλους ατομικά, ώστε η ατζέντα της κάθε συνεδρίασης να είναι διαπαραταξιακή.
Χρειάζεται να αλλάξει τελείως και το ύφος της προέδρου.
Δεν είναι στην έδρα για να κρίνει τις απόψεις των άλλων, αλλά για να τηρεί τον κανονισμό.
Οι κρίσεις είναι προσωπική της υπόθεση και αφορούν στην ψήφο της, όταν απαιτείται.
Στην εφαρμογή των αποφάσεων και στην λειτουργία των υπηρεσιών, είναι απαραίτητη η συνεργασία και με τους εκπροσώπους των εργαζομένων και με τους ίδιους τους εργαζόμενους.
Όπου πρώτο τεράστιο αγκάθι είναι οι απλήρωτοι εργαζόμενοι, και ένας από τους λόγους που είναι απλήρωτοι, πέραν των άλλων, είναι και η παρουσία αγνώστου αριθμού «εθελοντών», ή με συμβάσεις δαπάνης κλπ, τα γνωστά πεντοχίλιαρα.
Είναι προφανές ότι πρέπει να απομακρυνθούν άμεσα, όλοι.
Είναι προφανές επίσης, ότι πρέπει άμεσα να συνταχθεί από τον δήμο ένα καινούργιο οργανόγραμμα, που να περιλαμβάνει ακόμη και εσωτερικές μετατάξεις, προκειμένου να ενισχυθούν, ή να αποκατασταθούν, υπηρεσίες που πάσχουν, από εργαζόμενους σε υπηρεσίες που περισσεύουν.
Όταν μαθαίνουμε ότι ο δήμος εισπράττει 850 χιλιάδες περίπου τον μήνα και θέλει για μισθοδοσία 1,1 εκατομμύρια, τότε υπάρχουν άμεσες θλιβερές, αλλά και πονηρές σκέψεις. Που έβρισκε τις υπόλοιπες 250 χιλιάδες τον μήνα μέχρι τώρα;
Μήπως «βουτάει» τα λεφτά των ανταποδοτικών, τα δικά μας δηλαδή που προορίζονται για άλλες υπηρεσίες, και τα κάνει μισθοδοσία;
Αυτό δεν μπορεί να κρατήσει για πολύ και οι εργαζόμενοι θα βρεθούν πολύ σύντομα σε κίνδυνο. Όχι να μείνουν απλήρωτοι, αυτή η ώρα  μάλλον έχει έρθει (για τους μόνιμους και τους αορίστου εννοώ και όχι της επιχείρησης που πεινούν απλήρωτοι  εδώ και ένα χρόνο) αλλά κίνδυνο να μείνουν χωρίς δουλειά.
Όπως όλα δείχνουν, ό δήμος μας με την κατρακύλα που έχει πάρει πολύ σύντομα θα αντιμετωπίσει τον κίνδυνο να τεθεί κάτω από εποπτεία, με άγνωστες συνέπειες.
Πριν γίνει αυτό, πρέπει όλοι να πεισθούν για την εφαρμογή μιας «εσωτερικής εποπτείας».
Έγραφε η Μαρία Καραφέρη πριν 4 μήνες περίπου ότι τα προβλήματα της ΔΗΚΕΠΑ φαινόταν  ότι θα δημιουργήσουν προβλήματα στην λειτουργία των δράσεων της, ότι καλό είναι η διοίκηση να επεξεργαστεί ένα σχέδιο ανάληψης των δράσεων από τον δήμο.
Δεν έγινε.
Κανένα πρόγραμμα δεν λειτουργεί ακόμη στη ΔΗΚΕΠΑ.
Ακούγονται διάφορες δικαιολογίες, η ουσία είναι ότι κανένα πρόγραμμα δεν λειτουργεί.
Αν υπήρχε εναλλακτικό σχέδιο, όλα θα ήταν σε λειτουργία.
Αν υπάρξει τώρα σχέδιο και πνεύμα συνεργασίας, ο δήμος, οι υπηρεσίες του, οι θέσεις εργασίας του, η προσφορά του στους δημότες, θα διασωθούν.
Αν συνεχίσουν έτσι τα πράγματα, σύντομα, σε λίγους μήνες, ακόμη και τα πιστοποιητικά γέννησης θα πηγαίνουμε στα ΚΕΠ του Πειραιά να τα εκδίδουμε.

στα γρήγορα

έμαθα έγινε ένα ακόμη δημοτικό συμβούλιο σήμερα γεμάτο μπινελίκια, και ..."ΤΙ ΝΑ ΣΟΥ ΠΡΩΤΟΠΩ ΜΑΝΟ, ΑΙΣΧΟΣ, ΝΤΡΟΠΗ, ΑΝΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ, ΓΕΛΟΙΟΤΗΤΑ, ΞΕΠΕΣΜΟΣ, ΑΗΔΙΑ. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ. ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ" 
Ρε τσι πούστηδοι.