Τρίτη 9 Οκτωβρίου 2012

να σώσουμε τον δήμο μας

...στου λιμανιού την άκρη
τον έχτισε το δάκρυ
αυτών που μένουνε...


Είναι προφανές, ακριβώς στη μέση της θητείας της, η δημοτική αρχή υπό τον Λουκά Τζανή έχει επιδείξει μια απόλυτη ανικανότητα να διαχειριστεί τα δημοτικά θέματα, ενώ σε περιπτώσεις  όπως η διαχείριση της δημοτικής επιχείρησης ΔΗΚΕΠΑ (και ίσως όχι μόνον εκεί) η ανικανότητα είναι και ύποπτη.
Αυτή η διαπίστωση δεν αφορά μόνον τον δήμαρχο Λουκά Τζανή, αλλά και την στενή ομάδα διαχείρισης των δημοτικών θεμάτων, απλώς, ό δήμαρχος  προσωπικά έχει την μερίδα του λέοντος στην ευθύνη της αναποτελεσματικότητας.
Οι αντιδημοκρατικές μέθοδοι και η κακοδιαχείριση συνέτειναν στην διάλυση της δημοτικής ομάδας με κύρια συνέπεια την αδυναμία ακόμη και συνεδριάσεων των δημοτικών συμβουλίων. Η προσπάθεια με παράτυπες μεθόδους να περάσουν και ψηφιστούν θέματα στο δημοτικό συμβούλιο, ακόμη και με μια συμψηφιστική μέθοδο προερχόμενη από το παρελθόν (και σεις τα ίδια κάνατε) οδήγησαν στην παραίτηση ολόκληρου του προεδρείου (πρόεδρος, αντιπρόεδρος, γραμματέας) και απλώς επιβαρύνουν το ήδη βαρύ κλίμα που υπάρχει γύρω από την ψήφιση οποιαδήποτε απόφασης της διοίκησης.
Δεν υπάρχει καλλικρατικό προηγούμενο για να συγκρίνουμε την μέθοδο διοίκησης της σημερινής αρχής με παρελθούσες, όμως τηρουμένων των αναλογιών, εμείς από την Δραπετσώνα ήμασταν σίγουροι ότι δεν θα ζούσαμε ποτέ χειρότερη διοίκηση από αυτήν της εποχής Αραβιάδη -και την ζούμε- και πρέπει να θυμηθώ να ρωτήσω κανέναν φίλο Κερατσινιώτη να μου πει πια διοίκηση θα ήθελε να διαγράψει από το μνημονικό του και τώρα την ξαναζεί.
Ως εδώ, μπορεί να επιχαίρει ολόκληρη η αντιπολίτευση και να λυπάται ολόκληρη η συμπολίτευση.
Από εδώ όμως αρχίζουν τα δύσκολα.
Η διοίκηση Τζανή έχει 20 ακόμη περίπου μήνες μπροστά της για να ολοκληρώσει την θητεία της. Αυτή η θητεία θα ολοκληρωθεί όπως όλα δείχνουν, με ακόμη μεγαλύτερη βύθιση του δήμου σε ένα τέλμα χωρίς ίχνος οξυγόνου.
Μπορεί ο κάθε ενδιαφερόμενος που θέλει να γίνει δήμαρχος, να βεβαιώνεται μέρα την μέρα ότι δεν θα έχει αντίπαλο του τον Λουκά Τζανή, και να στρώνει την επικοινωνιακή του τακτική από τώρα, βγάζοντας(;) μια σοβαρή παράμετρο εκτός μάχης και προγραμματισμού.
Όμως ο δήμος είμαστε εμείς. Και οι πολίτες που ανήκουν στην συμπολίτευση και οι πολίτες που ανήκουν στην αντιπολίτευση, στο επίπεδο της καθημερινότητας έχουμε κοινά προβλήματα. Η συνεχιζόμενη κατάρρευση του δήμου, έχει σαν θύμα της το σύνολο. Εμάς.
Δεν μπαίνω σε ανόητες γενικεύσεις του είδους …όλοι μαζί να σώσουμε… κλπ
Δεν τα πιστεύω αυτά τα πράγματα, ο καθένας μας, και καλώς, έχει και μια διαφορετική λύση στο μυαλό του, και όποιος πείσει τελικά τους περισσότερους δημότες θα κληθεί να την εφαρμόσει.
Μερικά πράγματα όμως, είναι ίδια και δεδομένα για όλους.
Υπάρχουν κοινοί παρανομαστές, γιατί η δημοκρατία είναι ο κοινός παρανομαστής μας.
Αυτοί οι κοινοί παρανομαστές θα πρέπει να διευκρινιστούν και να διατηρηθούν εν ζωή, πάση θυσία.
Το δημοτικό συμβούλιο π.χ. πρέπει να λειτουργεί. Και όχι προς όφελος της διοίκησης ή της αντιπολίτευσης, ή της κάθε παράταξης.
Πλειοψηφία δεν υπάρχει σήμερα, επομένως είναι απαραίτητο να καταλάβει ο δήμαρχος, ότι δεν μπορεί να φέρνει ότι θέλει προς ψήφιση στο δημοτικό συμβούλιο.
Πρέπει και η αντιπολίτευση να καταλάβει ότι δεν μπορεί να καταψηφίζει οτιδήποτε, έχοντας στο μυαλό να μην εξυπηρετήσει την πλειοψηφία.
Άρα, τα θέματα του δημοτικού συμβουλίου, η ημερήσια διάταξη, πρέπει να συμφωνείται από κοινού. Να εισάγονται τα ζωτικά για την λειτουργία του δήμου θέματα, και να υπερψηφίζονται.
Στην πραγματικότητα χρειάζεται μια υπέρβαση από τις παρατάξεις και τους δημοτικούς συμβούλους ατομικά, ώστε η ατζέντα της κάθε συνεδρίασης να είναι διαπαραταξιακή.
Χρειάζεται να αλλάξει τελείως και το ύφος της προέδρου.
Δεν είναι στην έδρα για να κρίνει τις απόψεις των άλλων, αλλά για να τηρεί τον κανονισμό.
Οι κρίσεις είναι προσωπική της υπόθεση και αφορούν στην ψήφο της, όταν απαιτείται.
Στην εφαρμογή των αποφάσεων και στην λειτουργία των υπηρεσιών, είναι απαραίτητη η συνεργασία και με τους εκπροσώπους των εργαζομένων και με τους ίδιους τους εργαζόμενους.
Όπου πρώτο τεράστιο αγκάθι είναι οι απλήρωτοι εργαζόμενοι, και ένας από τους λόγους που είναι απλήρωτοι, πέραν των άλλων, είναι και η παρουσία αγνώστου αριθμού «εθελοντών», ή με συμβάσεις δαπάνης κλπ, τα γνωστά πεντοχίλιαρα.
Είναι προφανές ότι πρέπει να απομακρυνθούν άμεσα, όλοι.
Είναι προφανές επίσης, ότι πρέπει άμεσα να συνταχθεί από τον δήμο ένα καινούργιο οργανόγραμμα, που να περιλαμβάνει ακόμη και εσωτερικές μετατάξεις, προκειμένου να ενισχυθούν, ή να αποκατασταθούν, υπηρεσίες που πάσχουν, από εργαζόμενους σε υπηρεσίες που περισσεύουν.
Όταν μαθαίνουμε ότι ο δήμος εισπράττει 850 χιλιάδες περίπου τον μήνα και θέλει για μισθοδοσία 1,1 εκατομμύρια, τότε υπάρχουν άμεσες θλιβερές, αλλά και πονηρές σκέψεις. Που έβρισκε τις υπόλοιπες 250 χιλιάδες τον μήνα μέχρι τώρα;
Μήπως «βουτάει» τα λεφτά των ανταποδοτικών, τα δικά μας δηλαδή που προορίζονται για άλλες υπηρεσίες, και τα κάνει μισθοδοσία;
Αυτό δεν μπορεί να κρατήσει για πολύ και οι εργαζόμενοι θα βρεθούν πολύ σύντομα σε κίνδυνο. Όχι να μείνουν απλήρωτοι, αυτή η ώρα  μάλλον έχει έρθει (για τους μόνιμους και τους αορίστου εννοώ και όχι της επιχείρησης που πεινούν απλήρωτοι  εδώ και ένα χρόνο) αλλά κίνδυνο να μείνουν χωρίς δουλειά.
Όπως όλα δείχνουν, ό δήμος μας με την κατρακύλα που έχει πάρει πολύ σύντομα θα αντιμετωπίσει τον κίνδυνο να τεθεί κάτω από εποπτεία, με άγνωστες συνέπειες.
Πριν γίνει αυτό, πρέπει όλοι να πεισθούν για την εφαρμογή μιας «εσωτερικής εποπτείας».
Έγραφε η Μαρία Καραφέρη πριν 4 μήνες περίπου ότι τα προβλήματα της ΔΗΚΕΠΑ φαινόταν  ότι θα δημιουργήσουν προβλήματα στην λειτουργία των δράσεων της, ότι καλό είναι η διοίκηση να επεξεργαστεί ένα σχέδιο ανάληψης των δράσεων από τον δήμο.
Δεν έγινε.
Κανένα πρόγραμμα δεν λειτουργεί ακόμη στη ΔΗΚΕΠΑ.
Ακούγονται διάφορες δικαιολογίες, η ουσία είναι ότι κανένα πρόγραμμα δεν λειτουργεί.
Αν υπήρχε εναλλακτικό σχέδιο, όλα θα ήταν σε λειτουργία.
Αν υπάρξει τώρα σχέδιο και πνεύμα συνεργασίας, ο δήμος, οι υπηρεσίες του, οι θέσεις εργασίας του, η προσφορά του στους δημότες, θα διασωθούν.
Αν συνεχίσουν έτσι τα πράγματα, σύντομα, σε λίγους μήνες, ακόμη και τα πιστοποιητικά γέννησης θα πηγαίνουμε στα ΚΕΠ του Πειραιά να τα εκδίδουμε.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου