Το κρίσιμο αυτοδιοικητικό 2013

Είναι προφανές ότι όσο προχωρά η χρονιά και καθώς το δημοτικό πολιτικό πεδίο θα περιπλέκεται περισσότερο παρά  την αξιόλογη περιγραφή-ρεπορτάζ που κάνει το Δραπετσίνι, οι τόνοι και οι αντιπαραθέσεις θα ανεβαίνουν.

Καλό είναι όσο ακόμη είμαστε νηφάλιοι, να ονοματίσουμε κάποιες συμπεριφορές, ίσως αποδειχτούν χρήσιμες στο μέλλον.

Η δημαρχιακή περίοδος του Τζανή, είναι καταστροφική και εκτιμώ ότι θα εξελιχτεί ακόμη πιο καταστροφική στους 16 περίπου μήνες που τις απομένουν, παρά την «διεύρυνση» της με φρέσκους-παμπάλαιους δεκάρικους «…για την συστράτευση στην υπόθεση σωτηρίας του δήμου υπό τον δήμαρχο…» και την σωτηρία της ψυχής ημών.

Όσο πιο νηφάλια αντλήσουμε συμπεράσματα, τόσο θα αυξηθεί η πιθανότητα  ο δήμος να διατηρηθεί ακέραιος και ικανός να επουλώσει τις πληγές που θα του αφήσει αυτή η διοίκηση.

Οι κύριες και τεράστιες ευθύνες υπάρχουν αυτοτελώς στην παράταξη Τζανή, υπάρχουν όμως και ιστορικές ευθύνες των άλλων παρατάξεων που διοίκησαν τον δήμο και όλες επιμερίζονται σε πρόσωπα. Γιατί άλλες ευθύνες έχουν οι πρωταγωνιστές, άλλες όσοι αγωνίστηκαν ή έτρεξαν για την εκλογική επιτυχία των πρωταγωνιστών και άλλες εντέλει οι ψηφοφόροι.

Μπορεί να μην συμμετείχα, κι αν και δεν μου αρέσει να μιλώ εξ ονόματος άλλων θα πω ούτε ο Πατσάκης, ούτε και ο Μπάμπης (και ευχαριστώ τον Ζαχαρία Ζούπη που το αναγνωρίζει) στο πανηγύρι κακοδιαχείρησης που έστησε ο Τζανής με την βοήθεια μιας στενής ομάδας εναλλασσόμενων προσώπων, έχω όμως ευθύνες που πηγάζουν από την αρχική εκλογική του στήριξη.  

Η οποία στήριξη όμως, δεν προήλθε ουρανοκατέβατη, εξ αποκαλύψεως, ούτε αβασάνιστη από πολιτικά κριτήρια. Ας μην ξεχνάμε ότι στους τέσσερις συνδυασμούς που εμφανίστηκαν στις τελευταίες εκλογές, οι τρεις προσήλθαν υπό την ευλογία κομματικών μηχανισμών (με το χρίσμα) και χωρίς αυτό να είναι κατ’ ανάγκη αντι-αυτοδιοικητικό, η μεθοδολογία ήταν τουλάχιστον ενοχλητική. Και αναφέρομαι κυρίως στην Αναγέννηση, μια που οι άλλοι δυο, του ΚΚΕ και της ΝΔ ήταν πολύ ξένοι για πολλούς από μας.

Η λαγνεία της κατάκτησης του χρίσματος που καθοδηγούσε τα μαχαιρώματα μιας σειράς τοπικών στελεχών και έδινε το «υψηλό» δικαίωμα στα ανώτερα στελέχη και στους βουλευτές να κάνουν τα δικά τους ωφελιμιστικά παιχνίδια υπήρξε αποκρουστική. Ειδικά σε μια σειρά ανθρώπων που είχαμε ιδεολογικοπολιτική συναντίληψη, οδήγησε άλλους μεν (και εμένα) στην αναζήτηση διαφορετικής λύσης, άλλους δε, να πιστέψουν εξ αρχής ότι τελικά και ανεξάρτητα από τις «καθυστερήσεις» επικεφαλής της Αναγέννησης θα ήταν ο Αλέκος Χρυσός και όχι κάποιος άλλος και να ακολουθήσουν την επιλογή αυτή.

Η επιλογή του συνδυασμού του Τζανή, δεν υπήρξε λοιπόν «λάθος». Άλλωστε μια σειρά στελεχών που συμμετέχουν ή συμμετείχαν στην κακοδιαχείρηση του Τζανή, θα ήταν υποψήφιοι με την Αναγέννηση αν δεν ήταν επικεφαλής ο Χρυσός ή αν δεν λάμβαναν εξω-πολιτικές υποσχέσεις από τον υποψήφιο δήμαρχο. Τόμπολα.

Το πρώτο επομένως αρνητικό χαρακτηριστικό στην εκλογική διαδικασία της αυτοδιοίκησης, είναι η επιλογή ως επικεφαλής προσώπων αρεστών στους κομματικούς μηχανισμούς, επιτρέποντας την επαγωγική σκέψη ότι θα είναι υπάκουοι σε κομματικές εντολές και επιλογές.  Αυτός δεν είναι άλλωστε ο ενοχικός φόβος που οδηγεί όλους να βάζουν και ένα «ανεξάρτητος» στον τίτλο τους, εκφυλίζοντας την λέξη; Γιατί ανεξάρτητος σημαίνει ότι δεν έχει και δεν δέχεται δεσμεύσεις πέραν απ ‘αυτές που πηγάζουν από τις ανάγκες της πόλης του, κι όχι χώρος υποδοχής αποδιωγμένων, καιροσκόπων ή απολίτικων προσώπων.

Σήμερα, βιώνουμε μια πραγματικότητα που αποκόβει τις ζωές μας από το ίδιο το παρελθόν μας. Ο θυμός είναι παρών και καλό είναι να αποδώσει ευθύνες, πολύ περισσότερο καθώς βλέπουμε ότι είναι πολλοί οι «υπεύθυνοι» του παρελθόντος και του παρόντος που προσπαθούν απλώς να μας υποδείξουν ότι οι ευθύνες είναι απέναντι, δεν τους ακουμπούν, και όλα μπορούν να επαναληφθούν αρκεί να βρεθούν οι ίδιοι στην κατάλληλη θέση, είναι τα κατάλληλα πρόσωπα. Προσπαθούν να μας αποκοιμίσουν κι άλλο δηλαδή.

Η τοπική αυτοδιοίκηση είχε και εξακολουθεί να πρωταγωνιστεί στην κακοδιαχείριση. Λίγοι δήμαρχοι σε ολόκληρη την Ελλάδα μπορούν να χαρακτηριστούν επαρκείς, για να χρησιμοποιήσω μια ήπια έκφραση. Στην γειτονιά μας, στον «εγγύς» Πειραιά η παρουσία ενός Ιωακειμίδη στη Νίκαια-Ρέντη ανάμεσα στους υπολοίπους, δεν σώζει την τιμή και την υπόληψη του θεσμού, αποτελεί όμως την ζωντανή εξαίρεση και το σημείο αναφοράς για την σωτηρία του θεσμού. Την εποχή που έρεε το χρήμα -το δανεικό μην ξεχνιόμαστε, αυτό που μας ζητάνε πίσω- φυσικά κανείς δεν έδινε σημασία στην διαχείριση του. Απόδοση έργου προφανώς σπουδαίου υπήρξε, χωρίς όμως κανείς να ασχολείται με τον λογαριασμό του έργου. Σ’ αυτό το λεπτό σημείο εξόκειλε εντελώς η διοίκηση Τζανή. Ξεκίνησε την πολιτιστική ζωή της με αποκριάτικη φιέστα υψηλού κόστους και ανύπαρκτου πολιτισμού αφού έτσι έκαναν και οι προηγούμενοι, με ένα αστείο επιχείρημα ότι ήταν πιο φτηνή από άλλες χρονιές. Συνέχισε με παράνομες προσλήψεις αφού έτσι έκαναν και οι προηγούμενοι και γενικώς επαναλάμβανε μια συνταγή που κατέστρεψε την Ελλάδα, αφού έτσι έκαναν και οι προηγούμενοι.

Είναι όμως γνωστό και ολοφάνερο πως η επανάληψη του "ό,τι έκαναν οι προηγούμενοι" είναι καταστροφικό σήμερα, και αποδίδουμε επίσης την ευθύνη στους προηγούμενους πως ο τρόπος που διοίκησαν τότε, οδήγησε στην σημερινή κρίση.

Υποχρεωτικά η λογική σκέψη αποκλείει μια σειρά πρόσωπα του παρόντος και του παρελθόντος από την συμμετοχή σε μια ζητούμενη χρηστή διοίκηση, αυτό όμως δεν είναι πανάκεια για να ξεφύγει η πόλη μας από τον μίζερο δρόμο και να γίνει αλλιώτικη.

Ο ορθολογισμός στις αποφάσεις και στις ενέργειες, ο σεβασμός των θεσμών για να μην υπάρχει η ανάγκη ανοχής μέσω των συμψηφισμών, η τήρηση της νομιμότητας με την αποδοχή της πραγματικότητας ότι η δημοτική αρχή δεν είναι θεϊκή και ανεξέλεγκτη, η πρόταξη των κοινωνικών πολιτικών και όχι οι ελεημοσύνες, η ανάδειξη του πολιτισμού στη θέση του πανηγυριού, η προστασία των δημόσιων χώρων αποτελούν στοιχεία συναντίληψης συνδεδεμένα γερά με την απαραίτητη φερεγγυότητα των προσώπων.

Και κάτι ακόμη.

Η προσπάθεια έχει στόχο να ορθοποδήσει την πόλη μας, να διαφυλάξει τον θεσμό της αυτοδιοίκησης και των υπηρεσιών που μας προσφέρει ως δημότες. Μακάρι με παρόμοιες αντιλήψεις να κινηθούν και οι δημότες όλων των δήμων. Δεν περιμένουμε αυτή η προσπάθεια, με όποιο ποσοστό επιτυχίας κι αν έχει, να σώσει την Ελλάδα. Τα προβλήματα της κεντρικής πολιτικής σκηνής, θα επηρεάσουν την επιτυχία μας, δεν μπορούμε όμως να έχουμε την υπερφίαλη ιδέα ότι μπορεί να συμβεί το αντίστροφο. Γι αυτό και η προσπάθεια δεν μπορεί να εγκλωβιστεί στα προγραμματικά όρια κάποιου κόμματος. Είναι ευπρόσδεκτη η όποια κομματική υποστήριξη, δεν αποτελεί όμως όρο συμμετοχής οποιουδήποτε προσώπου ή δημιουργία δικής μας υποχρέωσης απέναντι σε μηχανισμούς και ιδεολογικοπολιτικούς δρόμους.