Σάββατο 23 Νοεμβρίου 2013

Σωστή κίνηση, λάθος χρόνος ...ή Σωστός χρόνος για μια λάθος κίνηση.



"Αν ήμουν αφελής θα ευχόμουν αυτό το ρεπορτάζ από Τα Νέα να ήταν από το μυαλό της δημοσιογράφου. Επειδή όμως είναι κατευθείαν από την Αγίου Κωνσταντίνου, αδυνατώ να κατανοήσω με πόσο θράσος μπορεί κάποιος μάγκας να δουλεύει ένα ολόκληρο κόμμα.
"..Σύμφωνα με τις πληροφορίες, η σταδιακή «φυσιολογικοποίηση» των σχέσεων με την Κουμουνδούρου είχε αποφασιστεί να γίνει αμέσως μετά το Συνέδριο του κόμματος (13-15 Δεκεμβρίου)...."

Αλλά, σου λέει, αφού διέρρευσε, ε! ας την στηρίξουμε δύο σήμερα αναγκαστικά μην και φανούμε ότι είμαστε σε σύγχυση. Αυτή η θρυλική "γραμμή" τι είναι τελικά; Οι μπούρδες που λέει στον καφέ κάποια παρέα; Με ποια νομιμοποίηση αλλάζει με εντυπωσιακές κωλοτούμπες; Και με ποια νομιμοποίηση κάποιος ξεστομίζει ότι κάποιοι είχαν σκοπό να κάνουν την κωλοτούμπα μετά το συνέδριο αλλά αφού έγινε, ας αρχίσουμε τις πιρουέτες;

Πάμε για συνέδριο ή για να επιβεβαιώσουμε μία παρέα που κάνει πλάκα σε βάρος μας;
Στην τελευταία ΚΕ οι διαφωνίες ήταν με ποιον τρόπο θα γίνει ο τρίτος πόλος. Οι αναφορές στον Σύριζα μέχρι πρόσφατα δεν προέρχονταν από κάποιους γραφικούς στο μαγαζί. Ουδέποτε πέρασαν σε καμία απόφαση, σε κανένα κείμενο."
Ολόκληρο το άρθρο - γραμμούλα:

Σωστή πολιτική κίνηση, ενδεχομένως σε λάθος timing. Κάπως έτσι περιγράφεται από την Αγίου Κωνσταντίνου η εμφανής μετατόπιση της Δημοκρατικής Αριστεράς προς τα αριστερά και το άνοιγμα προς τον ΣΥΡΙΖΑ για την επίτευξη μιας πιθανής μετεκλογικής συνεργασίας, εξέλιξη που προκάλεσε... ιλίγγους σε αρκετά στελέχη. Η αναφορά του Φώτη Κουβέλη στην πιθανότητα συμμετοχής του κόμματος σε μία κυβέρνηση της Αριστεράς δεν ήταν κάτι που έγινε σκοπίμως για να δημιουργηθεί ντόρος. Σύμφωνα με τις πληροφορίες, η σταδιακή «φυσιολογικοποίηση» των σχέσεων με την Κουμουνδούρου είχε αποφασιστεί να γίνει αμέσως μετά το Συνέδριο του κόμματος (13-15 Δεκεμβρίου).
Ομως από τη στιγμή που έστω και δειλά άνοιξε το παράθυρο της συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ, η Αγίου Κωνσταντίνου δεν είχε κανένα λόγο να το κρατήσει σφραγισμένο...
Εξού και ακολούθησαν ενισχυτικές δηλώσεις στελεχών όπως ο στενός συνεργάτης του προέδρου Θόδωρος Μαργαρίτης ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ούτε η Κόλαση ούτε ο Παράδεισος, αλλά και του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του κόμματος Νίκου Τσούκαλη πως η Δημοκρατική Αριστερά δεν μπορεί να αντιμετωπίζει τον ΣΥΡΙΖΑ με εμμονές.
Η στροφή της Δημοκρατικής Αριστεράς προς τον ΣΥΡΙΖΑ εντάσσεται, σύμφωνα με στελέχη που την πιστεύουν, «σε μία πολιτική συμμαχιών που δεν λειτουργεί εκ των προτέρων με αποκλεισμούς». Κάποια άλλα στελέχη εκτιμούν πως από τη στιγμή που η ΔΗΜΑΡ αποχώρησε από την κυβέρνηση, ήταν θέμα χρόνου να στραφεί και προς τον ΣΥΡΙΖΑ.
Και αυτό, μολονότι το τελευταίο διάστημα η Κουμουνδούρου δεν είχε στείλει σαφή μηνύματα προς τους παλιούς συντρόφους του Συνασπισμού. Μόνο ο Πέτρος Τατσόπουλος είχε πει σε ανύποπτο χρόνο ξορκίζοντας τη συνεργασία με τους ΑΝΕΛ ότι ενδιαφέρον υπάρχει για συνεργασία με τη ΔΗΜΑΡ και ο Γιάννης Μπαλάφας, από τα στελέχη της Ανανεωτικής που παρέμειναν στον ΣΥΡΙΖΑ, είχε δηλώσει σε τηλεοπτικό σταθμό ότι θα μπορούσε το κόμμα του να συνεργαστεί με τη ΔΗΜΑΡ αλλά και με το ΠΑΣΟΚ.
Η στροφή της ηγεσίας του κόμματος προς τον ΣΥΡΙΖΑ που συνοδεύτηκε και από λείανση του κριτικού λόγου προς την Κουμουνδούρου προκάλεσε όμως δυσφορία σε αρκετά από τα στελέχη της Δημοκρατικής Αριστεράς. Η λεγόμενη εσωκομματική αντιπολίτευση που εκφράζεται και από στελέχη που έχουν ενταχθεί στην πρωτοβουλία των 58 κάνει λόγο για vertigo της ηγεσίας του κόμματος, που έχει χάσει τον πολιτικό της προσανατολισμό. Στελέχη της σχολιάζουν πως την ώρα που στόχος της ΔΗΜΑΡ ήταν η συγκρότηση του «τρίτου πόλου», αίφνης εγκαταλείφθηκε η ρητορική περί ενός ΣΥΡΙΖΑ που εκφράζει τον αριστερό λαϊκισμό και περίπου μπήκε στο ράφι και η υπόθεση του πόλου της Σοσιαλδημοκρατίας.
Στην Αγίου Κωνσταντίνου δεν λειτούργησαν καθησυχαστικά ούτε οι επισημάνσεις κορυφαίων στελεχών πως αυτή την στιγμή δεν υπάρχουν προϋποθέσεις για συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ. Παρ' όλα αυτά, κύκλοι της ΔΗΜΑΡ διαβεβαιώνουν πως παρότι ήταν άστοχη χρονικά η αρθρογραφία του Ανδρέα Παπαδόπουλου στα «ΝΕΑ» δεν υφίσταται κάποιο θέμα γιατί ο ίδιος περιόρισε την κριτική του στον ΣΥΡΙΖΑ και δεν την έστρεψε στην ΔΗΜΑΡ.
Για τον γραμματέα του κόμματος Σπύρο Λυκούδη υπάρχει προβληματισμός μετά το άρθρο που ανήρτησε προειδοποιώντας για γελοιοποίηση του κόμματος κυρίως διότι τις τελευταίες ημέρες είχε έρθει πιο κοντά με τον πρόεδρο του κόμματος Φώτη Κουβέλη.

Προσοχή στους... τραυματισμούς

Κύκλοι της Αγίου Κωνσταντίνου έλεγαν ότι «κάθε στέλεχος μπορεί να εκφράζει τις απόψεις του ελεύθερα, άλλωστε βρισκόμαστε ενόψει συνεδρίου, χωρίς όμως να τραυματίζει το κόμμα». Οπως τόνιζαν, μία σημαντική ημέρα που οι βουλευτές της ΔΗΜΑΡ ανακοίνωναν ότι οι αποζημιώσεις τους από τις επιτροπές της Βουλής θα δίδονται σε κοινωφελή ιδρύματα όλοι ασχολούνταν με τα εσωκομματικά.

αντί επιλόγου, το κλείσιμο της ομιλίας του Σπύρου Λυκούδη στην ΚΕ:

"...Στην πολιτική, όμως, εκείνοι που αλλάζουν άποψη και στάση οφείλουν να εξηγήσουν γιατί και να πείσουν ότι η αλλαγή δεν συνιστά αδιέξοδο σχέδιο ή σχέδιο άρρητο.
Γιατί και ένα σχέδιο άρρητο, κι εννοώ ένα σχέδιο διαμορφούμενης αλλά μη ομολογημένης πορείας σύγκλισης με τον ΣΥΡΙΖΑ, αυτό που σαφώς σκέφτονται κάποιοι, οδηγεί το κόμμα μας ακριβώς στο ίδιο σημείο: σε καταναγκαστικές επιλογές επιβίωσης λίγο πριν ή μετά τις εκλογές.
Και η επιβίωση, συνήθως, αφορά στα πρόσωπα, όχι στις ιδέες..."

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου