Παρασκευή 18 Απριλίου 2014

"τα στερνά τιμούν τα πρώτα"

Δεν είναι ακριβώς από τα θέματα που συνήθως μου κεντρίζουν το ενδιαφέρον και θέλω να τα σχολιάσω, όμως συμβαίνει να είμαστε και γείτονες.

Και στο χωριό μας, την Δραπετσώνα, δύσκολα κρατιούνται μυστικά πίσω από κουρτίνες.

Η Ξένια λοιπόν μας ενημερώνει με προκήρυξη για τις μελλοντικές προθέσεις της, καθώς οδεύει όπως λέει στο τέλος της συμμετοχής της στα τοπικά πολιτικά πράγματα, συνεχίζοντας όμως την πορεία που ξεκίνησε λίγο μετά την ήττα της Αναγέννησης στις προηγούμενες εκλογές. Στηρίζοντας όλες σχεδόν τις αποφάσεις της δημοτικής αρχής του Λ. Τζανή μέχρι σήμερα, ανακαλύπτει ξαφνικά ότι ο «υποδειγματικός Δήμος (Δραπετσώνας) κατάντησε υποβαθμισμένη συνοικία με ανύπαρκτη καθαριότητα, παραμελημένο πράσινο, διαλυμένες κοινωνικές δομές, απαράδεκτες παιδικές χαρές και τόσα ακόμη που ο ίδιος τα βιώνεις και δεν χρειάζονται απαρίθμηση»

Δεν διαφωνούμε καθόλου με αυτή την διαπίστωση. Το τάιμιγκ είναι λίγο περίεργο μετά από τόσα ΝΑΙ στην τελευταία της θητεία στο δημοτικό συμβούλιο.

Μια υπόθεση που κάνω, είναι η εκτίμηση ότι ο Τζανής θα χάσει τον δήμο.

Και δεν το γράφω ως κακό υπονοούμενο. Ως αντικειμενική πράξη πολιτικής ωριμότητας, πάντα πρέπει να είναι στόχος η νίκη στις δημοτικές εκλογές (και σε όλες τις εκλογές) και όχι η καταγραφή της παρουσίας.

Το γράφω σαφώς ως υπονοούμενο προς μια ενοχική φρασεολογία χρόνων, με την οποία αυτοτοποθετούνταν σε επίπεδο υπέρτατων αξιών, υπεράνω πολιτικών φιλοδοξιών. Υπογράφει μάλιστα την επιστολή της ως «Επικεφαλής ΑΔΗΚ (Αδέσμευτης Δημοτικής Κίνησης)» και καλό θα ήταν να μας πει αν η πάλαι ποτέ κραταιά ΑΔΗΚ (επί αείμνηστου Νίκου Χατζόπουλου), έχει σήμερα έστω και ένα ακόμη μέλος.

Πέρασαν τα χρόνια. Η διαύγεια να επιλέγει πρόσωπα και επιχειρήματα μάλλον έχει θολώσει. Διάλεξε πρόσωπο και έχοντας αδυναμία να επιλέξει και έξυπνα επιχειρήματα, τι μας λέει;

Πρώτα ψέματα. «…Μαζί με μένα είναι μια μεγάλη ομάδα συνεργατών του Αλ. Χρυσού…» δηλαδή η ίδια και άλλος ένας. Παρακάμπτω το αλαζονικό «μαζί με μένα είναι…»

Μετά , έωλα επιχειρήματα. «…Συγκρούστηκε, (ο Σαλαλές) προς τιμήν του, με το σύστημα, αυτό το σαθρό σύστημα που έφερε τη χώρα μας στην σημερινή κατάντια…» ένα κλασικό γρανάζι του συστήματος στον τομέα του τζόγου, συγκρούστηκε με το σύστημα. 

Θα τρελαθούμε τελείως! 

Κάτι σαν επανάληψη της θεωρίας Τσουκάτου-Φωτόπουλου για την ανατροπή του συστήματος «από μέσα» που βοήθησε τα μέγιστα όσους την ασπάστηκαν να περάσουν καλά στη ζωή τους.

Και στο τέλος η άτεχνη διαστρέβλωση «…δώσαμε τα χέρια ακόμη και με αυτούς που ήλθαμε σε ρήξη στο παρελθόν, γιατί αυτά που μας χώριζαν χθες ωχριούν μπροστά σ ' αυτά που μας ενώνουν για το σήμερα και το αύριο…». 

Αν τολμούσα εγώ και όχι μόνον εγώ, αλλά και οποιοσδήποτε συνομιλητής της Ξένιας να εκστομίσω δημόσια όσους χαρακτηρισμούς και όσες περιγραφές έχει κάνει γι αυτούς που «την χώριζαν διάφορα χτες», πιστεύω ότι δεν θα γλυτώναμε τα ισόβια. Σαν τον σκύλο στ’ αμπέλι θα πηγαίναμε. Όχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά γιατί δεν έχει καμιά απόδειξη η Ξένια. 

Αναγνωρίζει το λάθος του παρελθόντος της; Ας το πει.

Μην πουλάει παραμύθι ότι τα χτεσινά ωχριούν στα μελλούμενα.


 Ή μήπως λέει αλήθεια! 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου