ουαί υμίν...

Διαβάζω σκληρές κριτικές κατά της Αναγέννησης και προσωπικά κατά του Ζαχαρία Ζούπη, επειδή δεν συντάχθηκε στον δεύτερο γύρο των δημοτικών εκλογών με τον Χρήστο Βρεττάκο και επιλέχτηκε από την παράταξη η ανακοίνωση της «κατά συνείδηση ψήφου» προς όσους την τίμησαν την πρώτη Κυριακή.

Το περίεργο είναι, ότι οι πιο σκληρές κριτικές προέρχονται από ανθρώπους που την προηγούμενη Κυριακή …δεν ψήφισαν τον Χρήστο Βρεττάκο. Άνθρωποι που ανακάλυψαν την μοναδικότητα του, αυτή την βδομάδα.

Δέχομαι ότι ποτέ δεν είναι αργά, αλλά για κάποιους από μας αυτό το «ποτέ δεν είναι αργά» ίσως κρατήσει από σήμερα μέχρι και τα επόμενα 5 χρόνια, στα οποία θα νιώσουμε ικανοί να καθοδηγήσουμε τους ψηφοφόρους σε επιλογές διαφορετικές από αυτές που είχαμε πριν λίγες μέρες.

Να το πω και πιο απλά.

Δεν αντιμετωπίζουμε το δίδυμο της Κυριακής ούτε με αντιπάθεια, ούτε με εκδικητικότητα, ούτε πολύ περισσότερο με ενοχικότητα.

Δεν ψάχνουμε να κάνουμε μακροβούτι σε κανενός την κολυμβήθρα ώστε να ξαναδούν το κεφάλι μας οι πολίτες να αναδύεται πεντακάθαρο από αμαρτίες του παρελθόντος. Δεν ετεροκαθορίζεται η αγωνιστικότητα μας, η προσήλωση μας αποκλειστικά στα δημοτικά συμφέροντα, από την στάση μας υπέρ ή κατά του Τζανή, υπέρ ή κατά του Βρεττάκου.

Καθορίζεται από ό,τι είπαμε στους πολίτες μέσα στους μήνες του προεκλογικού αγώνα μας και ειδικά για τον Ζούπη από τα τριάμισι χρόνια αντιπολίτευσης που έκανε.

Ο Τζανής υπήρξε καταστροφικός για τον δήμο, αυτό λέγαμε μέχρι την προηγούμενη Κυριακή, και ο Βρεττάκος δεν δεσμεύεται σε τίποτα για να υποθέσουμε ότι δεν θα είναι καταστροφικός για τον δήμο, αυτό λέγαμε επίσης μέχρι την προηγούμενη Κυριακή.

Αυτό επαναλαμβάνουμε μέχρι και σήμερα, όπου δεν ακούσαμε τίποτα περισσότερο είτε από τον ένα είτε από τον άλλο, απ’ όσα ακούγαμε μέχρι την περασμένη Κυριακή.

Όσοι τριγυρνούν αυτή την βδομάδα μετρώντας και μοιράζοντας κορδέλες ISO αγωνιστικότητας και εντιμότητας, ας ψάξουν αλλού πελάτες.

Εμείς θέλουμε το κάτι παραπάνω